در آخرین بازی مالزی و کره جنوبی اتفاق افتاد!

در آخرین بازی مالزی و کره جنوبی اتفاق افتاد!
در سی و سومین مسابقه از رقابت‌های مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا و آخرین دیدار در گروه E شاهد یک بازی پُر حرف و حدیث ومشکوکی بودیم که معلوم نیست باید گفت بازی شگفت‌انگیز این دوره مسابقات باید لقب داد یا بازی مصلحتی واز پیش برنامه‌ریزی شدهُ پَستی و فرومایگی ؟!

به گزارش هواداری نیوز؛ دو تیم مالزی و کره جنوبی در آخرین دیدار مرحله گروهی روز پنجشنبه پنجم بهمن ماه از ساعت ۱۵ در ورزشگاه (الجنوب) قَطَر با قضاوت " خالد صالح التورایس" به مصاف یکدیگر رفتند که در پایان این بازی پُرگل وشگفت آور دوتیم به تساوی ۳ - ۳ تن دادند!

دراین بازی جئونگوو یئونگ " ۲۱ " لی کانگ این " ۸۳ " و سون " ۴+۹۰ " از نقطه پنالتی برای کره گلزنی کردند و فیصل عبدالحلیم " ۵۱ " عارف ایمان " ۶۱ " از نقطه پنالتی ومورالس در دقیقه پایانی وقت اضافی برای تیم مالزی گلزنی کردند!

تساوی دو تیم بحث برانگیز شد و تمام معادلات و پیش بینی های کارشناسان فوتبال که حتی یک درصد هم شانس ۳- ۳ را نمی دادند! باید باور کنیم که یورگن کلیزمن بااین حرکت نا پسند شهرت و اعتبار جهانی خود را زیر سئوال بُرده است ؟ یا واقعأ مالزی شگفتی‌ساز شده؟

برنده واقعی تیمی خواهد بود که بدون هراس از نام حریفان مردانه و با انگیزه فقط برای بُرد بجنگد. که از قدیم گفته اند ترسوها می‌بازند!

در این مجال قَصد نداریم وارد سیاسی بازی‌های کادر مربیگری در فوتبال شویم که در حوزه ما اصحاب رسانه نیست، اما می‌توانیم به نکته ای اشاره کنیم و بر این باورم باشیم که از جهاتی تیمی که برای کسب مقام قهرمانی در رقابت‌های جام آسیایی شرکت می کند باید مردانه بجنگد و به فکر بازی مصلحتی نباشد و بخاطر رویاروئی با حریفان هراس به دل راه ندهد!

یعنی کره جنوبی از اینکه با تیم ژاپن در مرحله حذفی روبرو نشود تن به این تساوی رذیلانه داد و اخلاق ورزشی را نادیده انگاشت؟

جامعه ورزش و آیندگان از این حرکت ناپسند و شیوه بَدی که در فوتبال امروزی بدعت یافته و رسم و سنت هائی که مخالف با قوانین اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی شده، چه توشه ای بَر می گیرند که فوتبال ما را دچار تبعات و خُسران اخلاقی در لیگ کشورمان نکند؟!

از اینکه امیر قلعه‌نویی تن به خفت و خواری نداد و از شاگردانش خواست با تمام قدرت مقابل اماراتی هاکه با اسلحه کُری خوانی قصد تحقیر تیم ملی ایران و تخریب روحی بازیکنان ما را داشتند مبارزه کنند و بسیاری از رذیلت ها را به دست فراموشی بسپارند و

با کسب پیروزی بدون هراس از نام تیم های مُدعّی ژاپن و کره جنوبی فقط به تصاحب جام بيانديشند.

درست است که در ورزش حرفه‌ای، هر خلاف اخلاقی قابل درک است ولی فوتبال ما باید دارای فضیلت و ویژگی های ستوده اخلاقی باشد.



نظرات بگذارید...

Top