به گزارش هواداری نیوز؛ فولاد که این فصل حال و روز خوشی ندارد در این بازی فارغ از رتبه‌اش، برابر صدرنشین لیگ ظاهر شد و اولین تساوی خود را کسب کرد، اما استقلال که در بازی‌های خارج از خانه صلابت بازی‌های داخل خانه را ندارد به مانند بازی قبلی خود در کسب پیروزی موفق نبود.

 فولاد مارتینز آنگونه برابر استقلال بازی کرد که فولاد نکونام برابر رقبای بزرگ! پس توقع می‌رفت که نکونام «آنتی نسخه» آن را بتواند  به اجرا درآورد؛ ولی چنین نبود و در برابر صخره دفاعی تیم سابقش ناکام ماند. تیم او گرچه میدان‌دار بازی بود ولی تا پشت محوطه ۱۸ قدم حریف! شاگردان نکونام در خلق موقعیت توفیق خاصی نداشتند و در تک فرصت‌های نصف و نیمه نیز کریستوفر کنت- سنگربان آماده فولاد- ناکام‌شان می‌گذاشت. آبی‌پوشان که در دو بازی اخیر خویش- برابر ذوب آهن و فولاد- فرصت مطلوب فاصله انداختن با رقبا را از دست دادند در این بازی نگرانی‌هایی را بابت دربی در نزد هواداران‌شان ایجاد کردند.

در روزی که نکونام از ابتدا حردانی را بازی داد، بهتر بود به جای مهرداد محمدی که بیشتر اسمی از او درون زمین است، آرمان رمضانی را نیز به‌عنوان بازیکن فیکس به میدان می‌فرستاد تا شاید به لطف سانترهای حردانی و جلالی و حضور توأمان دو مهاجم سرزن- بلانکو و رمضانی- بتواند خط دفاعی حریف را بیشتر تحت فشار بگذارد و نیز تلنگری جدی به محمدی در آستانه دربی وارد نماید. هافبک‌های میانی استقلال نیز گرچه به روال قبل روندی یکنواخت را طی می‌کنند و چند فصل است که خلأ یک بازی‌ساز قهار، این تیم را رنج می‌دهد ولی در روزی که رضاوند بیشتر از بازی‌های قبلی‌اش به چشم آمد حضور مهدی‌پور نیز در میدان اثربخشی بیشتری از به میدان آمدن سعید مهری داشت که هنوز یک اشتباه مهلک در تصمیم گیری را برای دفعات متوالی تکرار می‌کند و از این منظر تغییری در تفکر و شیوه بازی‌اش حاصل نشده است!

استقلالی‌ها در حالی به استقبال مصاف پرسپولیس می‌روند که جایگاه‌شان در صدر به ویژه از طرف سپاهان به شدت در معرض تهدید است و کوچک‌ترین لغزشی در دربی می‌تواند صدرنشینی را از آنان بگیرد چرا که سپاهان در حالی در فاصله ۳ امتیازی آبی‌پوشان است که یک بازی نیز کمتر از استقلال انجام داده است.

نویسنده: عبدالله دارابی