حسن صانعی پور/ به گزارش هواداری نیوز؛ این در حالی است که فوتبال ایران به لحاظ استعداد و درون مایه، پتانسیل ویژه‌ای برای قهرمانی دارد اما شرایط رسیدن به این مهم را بدست نیاورده و بررسی وضعیت و عملکرد دست اندرکاران این رشته نیز نشانه‌های مثبتی را به دوستداران فوتبال ایران مخابره نمی‌کند. با این مقدمه نگاهی به وضعیت رقیبان و حریفان ایران در مسابقات جام ملت‌های آسیا خواهیم انداخت:
مرحله گروهی آسان
تیم ملی ایران برای صعود از مرحله گروهی باید از سد کشورهایی چون امارات متحده عربی، هنگ کنگ و فلسطین بگذرد. صعود از این گروه تحت هر شرایطی نباید برای تیم ملی فوتبال ایران سخت باشد. مگر شگفتی رخ بدهد. امارات متحده از فوتبال آسیا عقب افتاده و گویا برنامه‌های این کشور در فوتبال متوقف شده است. هنگ کنگ نمی‌تواند دردسری برای ایران ایجاد کند و فلسطین برای صعود و قهرمانی به این مسابقات نیامده است. آنچه در مسابقات گروهی می‌تواند به صعود ایران از مرحله حذفی کمک نماید اینست که تیم ملی فوتبال ایران مقتدرانه از گروه خود صعود نماید و چهره قدرتمندانه‌ای را از خود نشان بدهد.
ژاپن فراتر از آسیا
ژاپن با پرداختن درست به فوتبال چه در بحث فنی و چه مسایل مربوط به زیرساخت‌ها و اصول روانشناسی، موفق شد فوتبال خود را به مرحله ای برساند که متولیان آن مدعی قهرمانی جهان در سال 2050 میلادی باشند. در حقیقت چهره فوتبال ژاپن به اندازه‌ای درگرگون شده است که در آن حتی کوچکترین نشانه‌های آماتوری را نمی‌بینیم و این کشور به تمام معنای در زمینه باشگاهی و ملی تبدیل به ابرقدرت فوتبال آسیا شده است. مسلما شکست آلمان با نتیجه غیرقابل پیش‌بینی چهار بر یک تحت هر شرایطی که بدست آمده است، نباید اتفاقی و براساس شانس و اقبال باشد. اینکه فوتبال ژاپن فراتر از آسیا قرار گرفته است را باید به پیشرفت این کشور در مسایل فرهنگی و اجتماعی و همچنین صنعتی مرتبط بدانیم.
کره جنوبی و انگیزه قهرمانی
کره جنوبی همچون ایران سال‌های زیادی است که موفق نشده قهرمانی جام ملت‌های آسیا را بدست آورد. هرچند کره جنوبی در رده‌های پایه موفق نشان داده است و مقام چهارمی جهان را نیز در کارنامه دارد و رکوردار حضور در جام جهانی در بین کشورهای آسیایی است، اما به نظر می‌رسد اراده و تمرکز خود را به جام جهانی معطوف کرده و مسابقات قاره‌ای را به عنوان مسابقات تدارکاتی دنبال می‌کند. با این حال کره جنوبی انگیزه‌های متفاوتی برای قهرمانی در قطر خواهد داشت؛ کره جنوبی برای اثبات برتری خود بر کشورهایی چون ژاپن، ایران و عربستان راهی جز ایستادن برقله فوتبال قاره کهن ندارد و این می‌تواند زنگ خطر را برای تمام مدعیان جام به خصوص ایران به صدا درآورد.
عربستان تازه احیا شده
فوتبال عربستان که تا همین چند سال اخیر فوتبالی بسته و متکی به اندک ستاره‌های خود بود، با پرداختن به اصول فوتبال حرفه‌ای جان تازه‌ای گرفته و به تعبیری احیا شده است. یقینا حضور ستاره‌های فوتبال جهان درلیگ فوتبال عربستان می‌تواند به بالا بردن سطح کیفی فوتبال ملی این کشور کمک نماید. هرچند نیمکت‌نشینی استعدادهای جوان این کشور از موارد منفی حضور ستاره‌ها خواهد بود. فوتبال عربستان در فاصله زمانی 1980 تا اواخر دهه 90 میلادی با اتکا به تک ستاره‌های خود و ارایه فوتبال اقتصادی موفق به کسب جام شد و بعد از آن فوتبال باشگاهی خود را احیا کرد و در حال حاضر به مرحله‌ای رسیده است که برای حریفان آسیایی خود خط و نشان قهرمانی می‌کشد.
قطر و تلاش برای دفاع از عنوان قهرمانی
قطر که عنوان مدافع قهرمانی را یدک می‌کشد در سال‌های اخیر مسیر درستی را برای پیشرفت در فوتبال انتخاب کرده است؛ قطری‌های که به تجربه بالای کارلوس کی‌روش اعتماد کرده‌اند، امیدوارند زیرساخت‌های بی‌نظیر آنان و تجربه برگزاری موفق جام جهانی به مدد آنان آمده و موفق به تکرار قهرمانی شوند. آنچه شاید همچون جام جهانی گذشته منجر به ناکامی قطر شود، تجربه بین‌المللی کمتر آنان نسبت به دیگر مدعیان است. با این حال باید تیم ملی قطر را در جام ملت‌های آسیا جدی گرفت و با تدارک ویژه به مصاف آنان رفت.
استرالیا معمولی
استرلیا بعد از پیوستن به کنفدراسیون آسیا تبدیل به تیم معمولی شده است. در واقع پیوستن این کشور به آسیا نه تنها به لحاظ کیفی سودی به فوتبال آسیا نرساند بلکه معضلاتی را نیز برای فوتبال این قاره و استرالیا بوجود آورد. آنچه در این تقابل بیشتر از هر چیزی نمود دارد اینکه فوتبال استرالیا در لایه‌های آماتوری فوتبال آسیا حل شده و تبدیل به حریفی معمولی شده است. با این حال به نظر نمی‌رسد این کشور قادر به کسب عنوان قهرمانی آسیا باشد هرچند مثل گذشته ممکن است معادلات آن را برهم بزند.
کشورهای سرسخت
کشورهایی چون عراق، ازبکستان و حتی چین و بحرین همواره فوتبال سرسختانه‌ای را ارایه داده‌اند. عراق با داشتن نیروهای جوان و بازیکنان خوش تکنیک شرایط را برای هرحریفی سخت خواهد کرد. ازبکستان میراث دار فوتبال شوروی سابق است و بازی فیزیکی و قدرتی را بدرستی ارایه می‌دهد و چین هر چند در سال‌های اخیر کم فروغ نشان داده است اما همیشه غیرقابل پیش‌بینی ظاهر شده و شاید در مرحله گروهی باعث حذف حدالقل یک مدعی جام گردد.
زمستان سرد فوتبال ایران
تراژدی تلخ فوتبال ایران که آن را به تراژدی بحران، تراژدی اختلافات، تراژدی سوء مدیریت هم می‌توان تعبیر کرد، احتمالا زمستان معمولا متعادل قطر را برای فوتبال ایران سرد خواهد کرد. در حقیقت فوتبال ملی ایران غیرقابل پیش‌بینی است. نگاهی به اتفاقات سال‌های اخیر فوتبال ایران از جمله عدم موفقیت در رده باشگاهی و ملی، اختلافات مدیریتی که همچنان پابرجاست، وضعیت تدارک تیم ملی که در حد و اندازه های قهرمانی نیست، اوضاع کادرفنی که از ترکیب تقریبا ناهمگون تشکیل شده است، جریان ناقص پرداختن به زیر ساخت‌ها که مصداق آن را می‌توان در وضعیت ورزشگاه آزادی ملاحظه کرد، اوضاع نگران کننده اقتصاد فوتبال که جز بدهی حاصل دیگری نداشته، موضوعاتی است که فوتبال تقریبا راکد ایران را تحت الشعاع خود قرار داده و اجازه نمی‌دهد به پیش نیازهای حرفه‌ای فوتبال بیاندیشد.
ایران متکی به قدرت پنهان برای قهرمانی
مسیر ایران برای نزدیک شدن به قهرمانی دشوار نیست. هرچند رسیدن به مقامی جز قهرمانی مطلوب هواداران بی‌شمار ایران نمی‌باشد، اما قرار گرفتن در مربع قهرمانی دور از دسترس نیست. از طرفی انگیزه بازیکنان ایران در دو طیف باتجربه و جوان نیز برای رسیدن به این مهم تا حدودی کافی است. امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی نیز تجربه کافی را کسب نموده و لیگ داخلی به گونه‌ای برنامه ریزی شده است که تیم ملی در آرامش بهتری مراحل آماده سازی خود را پشت سر بگذارد. در این بین چند دیدار تدارکاتی با تیم‌های تراز اول دنیا می‌تواند ذهنیت بازیکنان و مربیان را نسبت به واقعیت‌های تیم ملی روشن‌تر کند. در این بین نباید از قدرت پنهان بازیکنان ایران که از آن به غیرت و مردانگی ایرانیان تعبیر شده است، به سادگی گذشت. اسلحه پنهانی که گاهی آنقدر قدرتمند می‌گردد که کره جنوبی نامدار را گلباران می‌کند و در برابر آرژانتین مدعی قد علم می‌نماید. در حقیقت امیدواری دوستداران فوتبال ایران به همین قدرت ویژه بوده تا بتوان به مدد آن از سد غول‌های فوتبال آسیا گذشت و جام را از قطر به ایران آورد.
نظرات بگذارید...