هواداری نیوز؛ والیبال ایران هم از این اَمر مُستثنی نیست و در سرتاسر ایران از آنها کم نداریم. افتخارات والیبال ایران چه در رده ملی و چه باشگاهی در درون و یا خارج از کشور آنقدر است که اگر تاریخ ایران را ورق بزنیم تعداد اسطورهها و افتخار آفرینها در حد زیادی به چشممان میآیند. غیر از اینها تاریخ والیبال ما پُر از اتفاقات شیرین و یادگارهای دلنشینی است. اسطورههای والیبال ما هم زیادند و علاقه بیشتر دوستداران والیبال به آنهاست، اما یک جای کار ایراد اساسی دارد! در والیبال ایران فقط از اسطورهها یاد میکنند، ولی هیچکس از حال و روزشان خبر ندارد! آدمهایی که روزگارانی در زمین ۹ × ۹ والیبال جادو میکردند و در دل مردم بهویژه علاقهمندان به والیبال جا میگرفتند امروز، روزگار سیاه بیمهری وبیتوجهی را تجربه می کنند!
کمتر کسی از حال و روز اسطورههای واقعی این والیبال خبر دارد، خیلی از والیبالیهای امروزی نمیدانند تیم ملی ایران در چه سالی پا گرفته و نسل اول والیبال ملی ایران از کی بازی کردند، در چه دورانی بازی با توپهای چرمی بنددار در ایران رایج بوده و راه انداخته شده؟ و یا اولین رئیس فدراسیون والیبال چه کسی بوده؟ راه دور نرویم، اسطورههای دهه ۴۰ و۵۰ را به خاطر دارند؟ بازیکنان مسابقات قهرمانی کشور و لیگ سراسری جام پاسارگاد را که در سالهای ۱۳۵۳- ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ برگزار میشد را میشناسند و آنها را به خاطر میآورند؟ آیا میدانند چه بازیکنانی در تیم ملی والیبال مردان ایران در بازیهای آسیایی 1958 میلادی در توکیو ژاپن نایب قهرمان شدند و به مدال نقره دست پیدا کردند و در مسابقات آسیایی تهران ( سال ۱۳۴۷ ) مدال طلا را زیب گردن کردند ؟
کدام سردیسی از عبدالمنعم کمال، محمد اسماعیل اَشتری، کمال پورهاشمی، محمد شریفزاده، عباس تهرانی، محمود عدل، حسینعلی امیری، سیاوش فرخی، مسعود ماهتابانی، حسن کُرد، مرحوم مجتبی مرتضوی، مسعود صالحیه، اکبر قادری، وصدها اسطوره شهرستانی نظیر استاد فاروق فخرالدینی، دکتر بهمن بهشتین، یداله کارگرپیشه، حسین بهرام صفت، عزیز پرتوی، محمود محب، هوشنگ حقشناس محمد عقیق، منوچهر آخشین، حسن شمشیری و از این جمعِ نوابغ و اسطورههای والیبال را در سالنها و فضاهای ورزشی نصب کردهاند؟!
پس از گذشت سالها اکنون استاد حمیدی ژورنالیست نامدار و رفیق قدیمی بنده با ارائه عکسهایی از استاد حسن کُرد و عکسهای دهه ۴۰ و۵۰ از اسطورهها یاد میکند ! و یقین دارم پس از سپری شدن یکی دو هفته از زمان انتشار عکسهای زیرخاکی و یادگاران گذشته دوباره این اسطورههای بی بدیلی که از هر نظر اسطوره والیبال ایران هستند به خلوت خود خواهند رفت که استاد حسن کُرد یک نمونه بارزی از آنهاست که قریب به ۳۰ سال در انزوا و گوشهگیری به سر بُرد و حاضر به مصاحبه با هیچ خبرنگاری نشد!
متأسفانه، و متأسفانه بنده حقیر که سالیان زیادی با بیشتر این اسطورههای گرانقدر و مفاخر ارزشمند والیبال از دور و نزدیک افتخار شاگردی و رفاقت داشتم و دارم، باید اذعان کنم والیبال ایران آنقدر بیمهر شده تا جایی که وقتی اسطورههایش چشم از دنیا بستند آه و افسوس بخورند و تسلیت پشت تسلیت و چنانچه مجلس ترحیم گرفته شود چند عکس و چند خاطره و تمام!
چرا مسئولین فدراسیون والیبال بااین اسطورههایی که در قید حیات هستند و کولهباری از تجربه باخود دارند و بزرگترین سرمایه و داراییشان به حساب میآیند اینگونه باید رفتار کنند و در برگزاری جلسات مشورتی حداقل از هر استان دو یا سه نفر از این اسطورهها را دعوت کنند تا از تجربیاتشان بهرهمند شوند و از بین آنها چند نفر را بهعنوان نماینده استانها برگزینند تا هم به فدراسیون مشورتی به دور از منافع شخصی بدهند و هم امور مربوط به پیشکسوتان را رَتق و فَتق کنند؟
از دهه ۳۰ و۴۰ اندک تعدادی باقی ماندهاند که دور از هیاهوی والیبال زندگی میکنند! درست است که از بی مهریهای مسئولان غیر والیبالی از والیبال دور شدهاند، چون والیبال آنها را فراموش کرده، نه اینکه آنها علاقهای به والیبال نداشته باشند، چرا که نمایندگان نسلی هستند که برای عشق و علاقهشان والیبال بازی میکردند نه برای مادیات، که هنوز هم دلشان برای والیبال میتَپد. لازم نيست شعار حمایت از پیشکسوتان سر دهیم، باید پیش از آنکه اسطورهای از دست برود قدرش را بدانیم.
حسن کُردها، مسعود صالحیهها، کارگر پیشهها، حق شناسها و عقیقها مروارید درون صدف و گنجینههای والیبال ایران هستند که گوشهنشینی اختیار کردهاند ولی روح و روانشان در بدن والیبال جاری است، وصلت این روح به پیکر والیبال ایران جانی دوباره و اخلاق و فرهنگ جوانمردی خواهد داد که بستگی به همت مسئولان فدراسیون والیبال دارد.
نویسنده: اصغر قلندری
نظرات بگذارید...