هواداری نیوز؛ برخی رسانه‌ها دوشنبه شب از تحویل فدراسیون ژیمناستیک به رئیس پیشین فدراسیون خبر دادند. گفته می‌شود در همین راستا تعدادی از عوامل اینچه درگاهی بیرون فدراسیون منتظر حضور او و برخی از دست‌اندرکاران ورزش جهت معارفه وی بودند؛ اما در سوی دیگر معرکه، رئیس و دست اندرکاران کنونی فدراسیون تأکید داشتند فدراسیون را بدون حکم و امضای وزیر ورزش به کسی تحویل نخواهند داد. ظاهرا این موضوع اینچه درگاهی را به صرافت انداخته تا برای بازگشت به فدراسیون و پی‌گیری پروسه انتخابات خواهان حکم رسمی وزیر ورزش شود. حکمی که علی‌رغم فشارهای غیر معمول فدراسیون جهانی، وزیر ورزش علاقه‌ای به امضای آن ندارد.
اینکه وضعیت موجود تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و نقطه پایان حواشی فدراسیون یادشده و کشمکش‌های رئیس پیشین و کنونی به کجا ختم می‌شود، روشن نیست اما یک نکته کاملا روشن است که ۲۲ الی ۲۴ آذرماه تاریخ نهایی ثبت‌نام ژیمناست‌های ایران جهت شرکت در نخستین مرحله از مسابقات گزینشی المپیک بود. شواهد موجود و تشدید اختلافات گویای آن است که این ثبت‌نام در زمان مقرر انجام نشده است. گفته می‌شود ثبت‌نام باید توسط اینچه درگاهی صورت می‌گرفت؛ اما پیشاپیش به نقل از ایشان اعلام شده بود در صورتی ثبت‌نام ورزشکاران انجام می‌شود که عابد حقدادی رئیس کنونی فدراسیون بر کنار و او بر صندلی ریاست تکیه بزند. از آنجایی که این تغییر و جایگزینی با تأخیر مواجه شد در نتیجه اینچه درگاهی نیز فعلا از ثبت‌نام ورزشکاران امتناع کرده تا شانس حضور احتمالی قهرمانان این ورزش برای رسیدن به بازی‌های المپیک به حداقل برسد.
آنان که طی چند سال اخیر اتفاقات ژیمناستیک را دنبال می‌کردند، خوب می‌دانند مشکلات یکی از سه مادر ورزش‌ها منحصر به همین مورد اخیر نبوده و نیست بلکه خانواده این رشته پایه طی چند سال گذشته به طور مدام اسیر اختلافات بوده‌اند.
تردیدی نیست یک سر رشته مشکلات به اینچه درگاهی ختم می‌شود. فردی که از همان بدو ورود به فدراسیون، مسیری را در پیش گرفت که نشان از یک برنامه‌ریزی برای حضور طولانی مدت در مسند قدرت داشت. رمز رسیدن به هدف نیز تغییر اساسنامه فدراسیون و گرفتن تأیید یه فدراسیون جهانی بود. اینکه در آن مقطع مسئولین وقت ورزش چرا و چگونه تن به پذیرش مفاد اساسنامه‌ای دادند که در درجه اول خود آنان را مصلوب‌الاختیار و تمام قدرت را به رئیس فدراسیون منتقل می‌کرد، روشن نیست. از همان تاریخ، مشکلات ژیمناستیک به چنان کلاف سردرگمی تبدیل شد که هیچکدام از مسئولین ورزش یارای بازگشایی این کلاف در هم تنیده را نداشته و ندارند. بازماندن احتمالی ژیمناست‌ها از مسابقات گزینشی المپیک تنها یکی از گره‌هایی است که می‌تواند این رشته ورزشی را تحت تأثیر قرار دهد. در واقع تنها اینچه درگاهی می‌تواند تقاضای مجوز قهرمانان را به فدراسیون جهانی ارسال کند حال آنکه دوره چهار سال مسئولیت وی دو سال اندی قبل پایان یافته و فدراسیون پس از وی سه سرپرست و یک رئیس به خود دیده با این وجود، فدراسیون جهانی هنوز حقدادی را به عنوان رئیس قبول ندارد و ایمیل فدراسیون نیز کماکان در اختیار اینچه درگاهیست!
شواهد موجود گویای آن است که رئیس پیشین فدراسیون در صورتی حاضر به ثبت‌نام ورزشکاران جهت شرکت در مسابقات برون‌مرزی خواهد بود که حقدادی از ریاست فدراسیون برکنار و سکان ژیمناستیک به دست وی سپرده شود. با این وجود، گویا پاره‌ای مسائل، امر مذکور را با تأخیر مواجه کرده تا کشمکش‌ها بین مسئولین گذشته و حال فدراسیون تداوم یابد.
کتمان نمی‌توان کرد که دود ناشی از این اختلافات در درجه اول به چشم ملی‌پوشان خواهد رفت. ورزشکارانی که اگر نتوانند در مسابقات گزینشی حضور پیدا کنند دلیلی برای ادامه تمرین هم نخواهند داشت. این خسارت تنها بخش کوچکی از آواری است که طی چند سال اخیر بر سر این رشته پایه و مادر فرو ریخته، یقینا اگر حاشیه‌هایی از این دست وجود نداشت و ملی‌پوشان ژیمناستیک هنری، ایروبیک، آکروژیم و ترامپولین در فضای توأم با آرامش و زیر چتر حمایت مسئولین دلسوز فدراسیون به فعالیت خود ادامه می‌دادند، قطعا به جای تک مدال نقره تاریخی مهدی الفتی در وسیله پرش خرک‌بازی‌های آسیایی، اکنون تیم‌های توانمند و افتخارآفرین متعددی در رشته‌های فوق الاشاره داشتیم. رشته‌هایی که برخی از آنها از جمله ژیمناستیک هنری و ترامپولین، المپیکی محسوب می‌شوند و در جای جای ایران می توان استعدادهایی یافت که توان ایجاد تحول در این رشته‌ها را دارند.
در چنین شرایطی انتظار معقول از طرفین دعوای ریاست آن است جای اینکه روند کشف و پرورش استعدادهای آینده و مسیر حرکت ژیمناستیک را هزینه خواست و علائق خود کنند از مسیر حرکت این ورزش کنار بروند تا جامعه ژیمناستیک پس از سال‌ها اختلاف، دودستگی و بدبینی، یکبار هم که شده، مزه شیرین همبستگی، اتحاد و پیشرفت را بچشند. برای این منظور مسئولین ورزش باید انفعال پیشینیان را کنار گذاشته و با اقتدار و تدبیر گره‌هایی را که خواسته یا ناخواسته به دست و پای ژیمناستیک زده شده بازگشایند. این امر جز با خانه‌تکانی و کنار گذاشتن مسببین و مروجین به حاشیه کشیده شدن این ورزش میسر نخواهد بود.
مایه تعجب است مسببین شرایط موجود ژیمناستیک اگر طی چند سال گذشته به جای سرشاخ شدن و مخالفت با سه وزیر و چند معاون وزارتخانه جهت دستیابی به کرسی ریاست، وقت خود را صرف اتحاد، همبستگی و پیشرفت این ورزش می‌کردند، چه بسا صندلی ریاست به آنها تقدیم می‌شد.
نویسنده: محمدرضا کاظمی
نظرات بگذارید...