هواداری نیوز؛ نيمه اول استقلال توپ را داده بود و در زمين خودش جمع شده بود (همان سناريوی كی‌روش كه فوتبال ما را نيم قرن عقب برد) و پرسپوليس هم كه مالك توپ بود، فقط در نيمه زمين پاسكاری می‌كرد. بی‌هدف و بی‌نتيجه! حتی اراده‌ای به باز كردن منفذهای دفاعی يا  نفوذ از كنارها نداشت.

نيمه دوم نيز کاملا احساسی دنبال شد، به طوری كه دقايق آخر با VAR  نتيجه بازی مهندسی شد تا جو ورزشگاه متشنج نشود. بدون دليل چنين ادعايی ندارم.

به دقايق پايانی بازی و بعد از گل عاليشاه به استقلال (!) به شرايط حاكم بر زمين  و  همچنين سكوها  دقت كنيد. در فاصله كمتر از پنچ دقيقه دو صحنه -به ظاهر مشكوك -داور را به سمت بازيينی صحنه كشاند! از چنين اتفاقی چه برداشتی بايد داشت؟

براستی ! VAR ابزاری است برای كمك به داوران كه صحنه های مشكوك را بازبينی كنند تا حقی تضييع نشود يا اينكه بدون حرف و حديث بازی را حتی بيشتر و قشنگ تر از قبل مهندسی كنند؟ دقايق پايانی بازی چنين تصويری را نمايان ساخت؛ VAR ابزاری است برای مهندسی  نتايج در فوتبال ايران!

اگر غير از اين نيست، لطفا متوليان فوتبال ثابت كنند اگر پرسپوليس به استقلال گل نمی‌زد، آيا  داور اينقدر متوسل به كمك داور ويدئويی می‌شد كه در نهايت استقلال از نقطه پنالتی به گل برسد؟

نویسنده: مجید سعيدی