هواداری نیوز؛ در غیاب رسانه‌های نوشتاری سنتی و بی‌تفاوتی معدود کارشناسان و کشتی‌نویسان قدیمی، بیان اخبار و رویدادهای ورزش اول کشور منحصر به تریبون‌هایی شده که بوی رسمی بودن آنها بیش از هر زمان دیگری به مشام می‌رسد. در چنین شرایطی، حتی تغییرات در رأس تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان کشتی آزاد نیز رغبتی برای نوشتن ایجاد نمی‌کند؛ چرا که مدت‌هاست اتفافاتی از این دست بوی تازگی نمی‌دهد ولو اینکه در ورای بطن و متن همین جابه‌جایی‌ها، هزار نکته باریک‌تر از مو نهفته باشد.
اگر چنین نبود اصحاب رسانه باید رئیس فدراسیون را پاسخگو می‌کردند تا دلایل کنار گذاشتن فردی را که طی دو سال گذشته از وی با عنوان بهترین مربی یاد می‌کرد، روشن کند ؟ مگر نه اینکه رئیس فدراسیون علی‌رغم مخالفت جمعی از بزرگان کشتی، مربیان سرد و گرم چشیده وکارشناسان خبره، فردی را در رأس تیم ملی بزرگسالان نشاند که بر خلاف خواست و نظر بسیاری از چهره‌های شاخص بود؟
دبیر برای این منظور، مقدمات بازگشت مربی مورد نظر از ینگه دنیا را فراهم کرد تا به‌زعم خود بهترین نتایج کشتی را با او رقم بزند؟ دو سال سپری شد تا رئیس فدراسیون به این نتیجه برسد که درستکار نتوانسته انتظارات را بر آورده کند. قابل انتظار بود که فرجام آن تصمیم یک نفره به استعفا یا برکناری رفیق گرمابه و گلستان ختم شود. استعفایی که چه‌بسا پرونده مربیگری درستکار را برای همیشه ببندد. پایان راه درستکار آغاز دوباره‌ای بود تا فردی از حلقه اول یاران، سکان هدایت تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان را در دست گیرد.
محسن کاوه، تنها مربی با تجربه و سرد و گرم چشیده‌ای است که بنا به دلایلی توانسته تا به حال کنار رئیس فدراسیون باقی بماند. البته که گفته می‌شود کاوه هم در مقاطعی با شاگرد اسبق خود دچار مشکل شده و چه‌بسا کناره‌گیری وی از مدیریت تیم‌های ملی کشتی آزاد نیز در همین راستا قابل ارزیابی باشد.
با تمام این احوال به نظر می‌رسد دبیر و کاوه مجبورند راهی را که با هم آغاز کرده‌اند تا پایان ادامه دهند. پایانی که از یک منظر می‌توان روزشمار آن را تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس تعیین کرد. به سخن دیگر، چهره با تجربه‌ای چون محسن کاوه خواسته یا ناخواسته در مسیری گام نهاده که سرنوشت دوران ورزش خود را به سرنوشت ریاست دبیر گره زده است. موفقیت آنها در المپیک پیش رو می‌تواند تداوم همکاری را تضمین کند و در صورت ناکامی، قربانی بعدی سیستم مدیریتی حاکم بر کشتی، کاوه خواهد بود.
نکته مهم بعدی نام و نشان کادر فنی تیم ملی کشتی است. به نظر می‌رسد محسن کاوه این روزها رایزنی‌های گسترده و چند لایه‌ای را برای جلب نظر چهره‌های شاخص جهت همکاری آغاز کرده است. او تلاش دارد نظر بزرگانی را که به هر دلیل حاضر نشدند زیر دست پژمان درستکار کار کنند جهت همکاری جلب کند با این وجود بزرگان و چهره‌های شاخص کشتی باید پیش از پاسخ مثبت به کاوه، در مورد تداوم حضور خود کنار تیم ملی از رئیس فدراسیون تضمین بگیرند.
وقتی یار غاری چون درستکار تنها چند ماه مانده تا المپیک امکان ادامه فعالیت در تیم ملی را پیدا نمی‌کند، حاشیه امنیت دیگران تضمین شده نیست. با تمام این احوال، کاوه باید ثابت کند توانایی جذب و همراه کردن تعدادی از مربیان شاخص در کنار خود را دارد. مربیانی که با درستکار همراه نشدند؛ اما برخی از آنان به واسطه همراهی طولانی مدت با محسن کاوه در لیگ برتر کشتی استعداد ادامه راه با او را دارند.
مزد سکوت غلام محمدی؟
«غلامرضا محمدی» در المپیک توکیو تیم ملی کشتی آزاد بود. در آن مسابقات علی‌رغم کسب دو مدال نقره و برنز توسط تیم ملی، انتظارات بر آورده نشد. در توکیو خصوصا شکست حسن یزدانی برابر حریف آمریکایی، کام جامعه ورزش را تلخ کرد. پس لرزه‌های ضعف عملکرد تیم ملی منجر به برکناری غلامرضا محمدی توسط رئیس فدراسیون شد. این در حالی است که به اعتقاد کارشناسان مستقل، تمام کاسه کوزه‌ها نباید بر سر محمدی شکسته می‌شد؛ بلکه شایسته بود رئیس فدراسیون کشتی که در مقام مدعی حکم برکناری سرمربی تیم ملی را صادر کرده بود، پاسخگوی عملکرد ورزش اول می‌شد. با این وصف غلامرضا محمدی بی چون و چرا پذیرفت از تیم ملی جدا شود تا پژمان درستکار جایگزین او شود. محمدی نه تنها در آن مقطع، بلکه بعدها نیز برابر اتهام ضعف عملکرد از سوی دبیر، دفاع خاصی ارائه نکرد. وی بعدها نیز مهر سکوت بر لب زد و توضیح چندانی در رابطه با دلایل برکناری خود ارائه نکرد. چه‌بسا پیامد سکوت آن روز و تداوم طولانی مدت آن، بدون دلیل نبود. اکنون گویا مزد آن سکوت ادا و غلام محمدی بار دیگر از سوی فدراسیون به خدمت فراخوانده شده تا این‌بار در رأس تیم ملی کشتی آزاد جوانان انجام وظیفه کند. محمدی نیز همانند محسن کاوه مربی باتجربه‌ای است.
اوج همکاری این دو مربی در زمان ریاست شادروان یزدانی خرم رقم خورد که در سایه مدیریت مقتدر رئیس وقت فدراسیون و همکاری دو مربی یادشده موفقیت‌های زیادی را رقم خورد. اکنون سال‌ها از آن دوران سپری شده و مربیان مذکور طی قریب به یک دهه، فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌اند. محمدی طی در این مدت، به تناوب در صحنه حضور داشت؛ اما کاوه به دلایلی امکان همکاری با فدراسیون‌های مرحوم خطیب و رسول خادم را پیدا نکرد در نتیجه، حوزه فعالیت وی منحصر به لیگ کشتی شد. با آمدن دبیر به فدراسیون، کاوه جایگاه ثابت و رفیعی در امور فنی پیدا کرد و این موقعیت علی‌رغم فراز و نشیب‌ها تا امروز ادامه یافته است. این موقعیت و حتی جایگاه دبیر و محمدی در فدراسیون منحصر به عملکرد فدراسیون در المپیک ۲۰۲۴ پاریس خواهد بود. آوردگاهی که به نظر می‌رسد تاثیر فراوانی بر ادامه راه آنان خواهد گذاشت.
نویسنده: محمدرضا کاظمی
نظرات بگذارید...