یک هفته پیش بود که علی خطیر، مدیر باشگاه استقلال اظهارنظری جنجالی در بک برنامه تلویزیونی داشته و مدعی شد جواد نکونام بهترین لژیونر تاریخ فوتبال ایران است. البته تردیدی وجود ندارد کارنامه این هافبک باکلاس اینقدر موفق و قابل احترام بوده که او قطعا یکی از کاندیداهای اصلی کسب این عنوان خواهد بود، اما این اظهارنظر به مذاق بسیاری خوش نیامده و سرآغاز هفته‌ای جنجالی در فوتبال ایران بود. همانطور که شاید تا هزاران سال انتخاب بهترین بازیکن تاریخ فوتبال محل بحث و مناقشه هواداران و کارشناسان باشد، در این مورد خاص نیز نمی‌توان به جمع بندی قطعی رسیده و یکی را بالاتر از دیگران توصیف کرد.

در دهه 50 و 60 نیز معدود بازیکنانی از ایران راهی اروپا شدند، اما این نسل طلایی و فراموش نشدنی 98 بود که این مسیر را در فوتبال ایران باز کرد. علی دایی، خداداد، مهدوی کیا و باقری نسل پیشرو از این حیث بودند و بعد نوبت ستاره‌هایی چون وحید هاشمیان، کریمی، جواد نکونام، مسعود شجاعی و ... رسید و در ادامه نیز که نسل جهانبخش، طارمی و سردار. از جنبه‌های مختلف، دستاورد هر کدام از این بازیکنان در تاریخ فوتبال ایران ماندگار خواهد بود.

علی دایی اولین آسیایی حاضر در باشگاه بزرگی مانند بایرن مونیخ، مهدوی کیا در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان سال‌ها فوق العاده ظاهر شد و هاشمیان چند فصل در آلمان بازیکن مهمی بود. خود همین جواد نکونام در لالیگا کارنامه‌ای طولانی و تحسین برانگیز داشت و در نسل جدید نیز مهدی طارمی فراتر از کلاس آسیا بوده و سردار دروازه تیم های بزرگی را باز کرده است. عوامل مختلفی برای انتخاب بهترین لژیونر تاریخ فوتبال ایران وجود دارد که به دشواری می‌توان یکی را بر دیگری مقدم دانست.

در مورد فاکتور استمرار، مهدوی کیا و جواد نکونام بی نظیر بودند. علی دایی اولین ایرانی بود که در بالاترین سطح فوتبال و در لیگ قهرمانان مقابل چلسی و میلان درخشید و مهدی طارمی در چند سال اخیر فراتر از تصورات در اروپا درخشیده و تیم‌های بزرگی را مجذوب خود کرده است. پس به نظر تقریبا غیرممکن است لقب "بهترین" را فقط به یکی از این ستاره‌های بزرگ و پرافتخار اختصاص داد و هر کدام از آنها در دوره‌ای موفق به کسب دستاوردهای بزرگ و ماندگاری شده‌اند.

اما بالطبع بسیاری از علاقمندان فوتبال خواهان شنیدن نظر شخصی خود جواد نکونام در مورد لقب بهترین لژیونر تاریخ فوتبال ایران بودند و در پایان نشست خبری این سرمربی جوان پیش از دیدار با تراکتور، این سوال از او پرسیده شد. جواد نکونام حدود یک دقیقه و نیم در این رابطه صحبت کرده و احتمالا به بهترین شکل ممکن به این حاشیه عجیب پایان داد.

سرمربی استقلال با نام بردن از ستاره‌های فعلی فوتبال ایران در اروپا مدعی شد در حال حاضر بازیکنان بزرگی مانند مهدی طارمی، سردار آزمون و علیرضا جهانبخش در بالاترین سطح فوتبال جهان بازی می‌کنند. در ادامه جواد نکونام لحظاتی را به تمجید از علی دایی اختصاص داده و مدعی شد او حتی موفق به حضور در فینال لیگ قهرمانان شده که هنوز این دستاورد برای حتی یک بازیکن آسیایی دیگر به جز پارک جی سونگ و سون هیونگ مین تکرار نشده است. اما سرمربی استقلال با تواضع تمام تمایلی به اشاره به کارنامه فوق العاده خود در لالیگا نداشته و تمام وقت خود را به تعریف از دیگر بازیکنان فعلی و گذشته فوتبال ایران اختصاص داد.

این رفتار جواد نکونام در روزهایی که سطح درگیری حتی به جنگ لفظی بین سرمربیان نیز تنزل کرده و از روی سکو به بطن فوتبال کشیده شده، بی تردید جای تقدیر دارد. نکونام البته همچنین تمایلی به ادامه بحث با یحیی گل محمدی نیز نشان نداد تا ثابت کند علاقه‌ای ندارد حواشی بی دلیل، فضای مثبت و رو به صعودی تیمش را بهم بریزد. بی هیچ حرف و حدیثی، نام جواد نکونام قطعا در بین تیم منتخب تاریخ فوتبال ایران جای دارد و او یکی از نامزدهای اصلی عنوان بهترین لژیونر نیز قطعا خواهد بود.

اما مدیریت این جنجال و این پاسخ محترمانه و هوشمندانه، نشان داد همانطور که فکر می‌کنیم احتمالا روزهای خوب در مربیگری نیز مانند دوران حضور در میدان در انتظار جواد نکونام خواهد بود. مربیگری مجموعه‌ای از علم فوتبال، مدیریت، روانشانسی و چند شاخه دیگر است و به نظر جواد نکونام به خوبی متوجه شده برای کسب موفقیت‌های بزرگ فقط نباید تمام تمرکز خود را معطوف به مسائل فنی کند.