عبدالله دارابی/ به گزارش هواداری نیوز؛ این بازی و حضور دو روزه نماینده عربستان و البته به تعبیری بهتر؛ حضور «رونالدو» در ایران، نکاتی در برداشت که به برخی از آنها میپردازیم:
۱- حضور رونالدو و شوق دیدن ستاره پرتغالی اخبار کشور را تحتالشعاع خود قرار داده بود تا جایی که پرسپولیس از سوی مدیران و هوادارانش نیز به محاق رفت.
۲- مدیرعامل پرسپولیس هم شوق زیادی برای عکس گرفتن خانوادگی با رونالدو داشت تا جایی که برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی، بهانهای مضحک برای حضور دخترش در این قاب عکس تراشید، در حالیکه اولاً باشگاه پرسپولیس مترجم دارد و ثانیاً در عکس مذکور، نماینده فدراسیون که قبلا در این باشگاه سمت داشته و مسلط به زبان خارجی است نیز حاضر است. عجیب اینکه حضور دختر درویش ابتدا از سوی باشگاه پرسپولیس تکذیب شد ولی با افشای آن توسط یک خبرگزاری، مدیرعامل قرمزپوشان ناچار از تایید آن، به چنین مستمسکی(مترجم سفارشی) روی آورد و شرمآور اینکه وی مسأله فلسطین اشغالی را نیز دخیل در این توجیه خود برای فرار از انتقادات افکار عمومی کرد، گویا در بین مترجمان ایرانی تنها دختر مدیرعامل پرسپولیس قائل به مساله فلسطین است و لاغیر! توجیهی بدتر از توجیه اول که عقاید مذهبی و انقلابی را پوششی برای رانتخواری میسازد. آقای درویش! دست بردار از ناصادقیهای مکرر خویش! حداقل خودت سادهلوحی هوادارانتان را مورد بهرهبرداری شخصی و خانوادگی قرار نده!
۳- مضاف بر مورد قبل، در دیدار هنرمند معلول با رونالدو نیز مدیرعامل پرسپولیس نتوانست اشتیاق دوباره عکس گرفتن با ستاره پرتغالی را نادیده بگیرد، حتی در قالب حمل کننده ویلچر این خانم! در حالیکه میشد این فرصت را به یکی از زحمت کشان باشگاه یا هواداران داد، همان هوادارانی که همواره خودتان، تعدادشان را ۴۰ و ۵۰ میلیون نفر بر میشمارید و خود به امور مسؤولیتی در باشگاه بپردازید اما، امان از عشق دیده شدن!
۴- تعاریف و تمجیدهای غالباً اغراق آمیز ارکان مدیریتی و فنی پرسپولیس از تیم خودی در مواقع مختلف و با عباراتی نظیر؛ ما پرسپولیسیم، پرسپولیس مرد روزهای سخت است، بازیکنان ما کم از ستاره های آنان ندارند و... حداقل توقع بازی شجاعانه تر و بهتری را از میزبان ایجاد میکرد، اما اینجا میدان عمل است و خودستاییها مزدی در پی ندارد!
۵- النصر آن تیمی نبود که گفته و متصور میشد شاید برای همین در رده ششم لیگ عربستان قرار دارد، البته غول عربستانی(الهلال) را در همین هفته اول نوف باخور ازبکستان متوقف کرد! پس شکست آن نه دور از دسترس بود و نه قدرت ماورایی نیاز داشت.
۶- زمین چمن ورزشگاه به یکی از توجیهات باخت پرسپولیس بدل شده، در حالیکه آن که از این زمین به دلیل آشنایی کامل با شرایط آن سود میبرد پرسپولیس بود و آنکه متضرر میشد النصری بود که بازیکنانش عادت به بازی در آن نداشتند.
۷- وقتی قانون بدون ملاحظه برای همه اجرا شود همگان خود را مجبور به تمکین از آن میدانند چون از عواقب عدم تمکین بیم دارند، ولی وای به وقتی که قانون برای برخی به گونهای دیگر لحاظ شود آن وقت تمکین جای خود را به نافرمانی و گستاخی میدهد. این تفاوت اجرای قانون در فوتبال بینالمللی با فوتبال ماست. لحظهای تصور کنید اگر اخراج «میلاد سرلک» در دیداری داخلی رخ داده بود آیا تصمیم داور به همین راحتی ازسوی بازیکنان و نیمکت پرسپولیس تمکین میشد؟ اما در این بازی چون به عواقب نافرمانی از رأی داور و جرایم بدون ملاحظه نسبت به قانون گریزی توسط ایافاسی اطلاع داشتند، از جرأت محاصره، توهین و مشت زدن به سینه داور که هیچ، از اعتراض لسانی در حین و بعد بازی نیز خبری نبود!
۸- افشین پیروانی که معمولا ید طولایی در تعریف و تمجیدهای غلوآمیز از تیمش دارد پس از بازی تیمش -که واقعا حرفی در میدان برای گفتن نداشت- به حریف بهعنوان تیم منتخب جهان تبریک گفت! آیا در تیم منتخب جهان این بازیکنان عربستانی لیاقت حضور دارند؟ سرپرست محترم تیم پرسپولیس! از صحبت کم کن و بر مبلغ افزا. کاش مقداری بجای فرافکنی و توجیهات مشمئزکننده به افزایش کارایی و بهرهوری خود میپرداختید یا جا را برای افراد مفیدتر و کاربلدتر در عرصههای مدیریتی و فنی خالی میکردید تا فوتبال باشگاهی و ملی از آن منتفع شود.
۹- از یاد نبریم که النصر اگر خوششانستر بود مسلماً با گلهای زده بیشتری تهران را ترک می کرد. اگر داور اخراج ریگی را مورد اغماض قرار نمیداد چه بسا اوضاع پرسپولیس بحرانیتر هم میشد پس لطفا همه مسائل را در کنار هم ببینید.
قابل توجه آقایان مسؤول در حیطه مدیریتی و فنی فوتبال باشگاهی و ملی ایران؛
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
با این قبیل رفتارها و داشتههای مدیریتی و فنی که غالبا خودستایی و توجیه اصل اول آن است و اصل دوم؛ پرهیز از زحمت آموختن و افزایش داشتهها و کارایی، باید هم روز به روز از تصاحب جام ملتها، لیگ قهرمانان و رسیدن به المپیک دورتر و دورتر شویم!
نظرات بگذارید...