حسن صانعی پور/ به گزارش هواداری نیوز؛ در این گزارش به بهانه برگزاری دو دیدار تدارکاتی تیم ملی ایران و سپاهان و شایعه برگزاری دربی سرخابی‌های پایتخت در کشور قطر نگاهی به لایه‌های پنهان فوتبال ایران خواهیم انداخت:

ماجرای برگزاری دربی در قطر چه بود؟

روز جمعه در خبرها آمد که دوحه میزبان احتمالی صد و دومین جدال استقلال و پرسپولیس خواهد بود. این در حالی است که مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران چند روز پیش با رئیس فدراسیون فوتبال قطر نشستی را برگزار کرده و در آن مواردی  درباره همکاری دو جانبه بیشتر مطرح شده است. هرچند ریز مذاکرات دیدار روسای مذکور که شاید برگزاری دربی نیز از جمله موارد مطرح شده آنان باشد، بزودی منتشر خواهد شد اما دو نکته در این خصوص قابل ذکر است؛ ابتدا اینکه  تعامل و همکاری با فوتبال قطر که چند گام بزرگ از فوتبال ایران در پرداختن به زیرساخت‌ها پیشی گرفته است، می تواند اتفاق درست و مثبت فدراسیون فوتبال ایران باشد که تاثیرات آن در کوتاه مدت و بلند مدت به نفع فوتبال ایران رقم خواهد خورد. دوم اینکه برگزاری دربی سرخابی‌ها در قطر هرچند دارای نکات مثبت زیادی از جمله موضوع تبلیغات و بهبودی شرایط برگزاری به علت وجود وار و کم شدن حساسیت‌های سنتی بین هواداران دو تیم و استفاده از پتانسیل قطر در شناسایی بهتر درون‌مایه قوی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس خواهد بود، اما به نوبه خود تلنگر بزرگ و معناداری است که باید متولیان ورزش و فوتبال از آن درس گرفته و عقب ماندگی فوتبال ایران را بیشتر از گذشته جدی بگیرند. این در حالی است که  قرار است پرسپولیس به عنوان نماینده اول فوتبال ایران درلیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه در حال تعمیر آزادی به مصاف النصرعربستان برود و عدم آمادگی این ورزشگاه تصویر مناسبی را از وضعیت فوتبال ایران به جهانیان مخابره نخواهد کرد. 

هرچند مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در این باره گفت: دربی در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و از این بابت مشکلی وجود ندارد. چون من به تازگی با رئیس فدراسیون قطر دیدار داشتم این گمانه زنی مطرح شد که پرسپولیس و استقلال در قطر با هم دیدار می‌کنند. همچنین بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا نیز در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود. دیدار پرسپولیس - النصر بدون تماشاگر است اما بازی نساجی و الهلال با حضور تماشاگران انجام خواهد شد.

بلغارستان حریفی هم سطح

وقتی صحبت از فوتبال بلغارستان می‌شود ذهن فوتبال‌دوستان متوجه بازی‌های قدرتی و غیرقابل انتظار این تیم در جام جهانی 1994 آمریکا  با حضور بازیکنانی چون هریستو استویچکوف می‌شود که با شکست آلمان مدعی راهی نیمه نهایی شد و با ایستادن در رتبه چهارم جام نوید ظهور قدرت جدیدی را در فوتبال جهان داد. اما بلغارستان در طول این سال‌ها نتوانست خود را در بین قدرت‌های فوتبال جهان اثبات نماید و بازی این تیم در برابر تیم ملی ایران این نکته را به اهالی فوتبال نشان داد. اما آنچه در مصاف این تیم با تیم ملی ایران به عنوان یک دیدار تدارکاتی مطرح است اینکه بلغارستان حریفی هم سطح با ایران نشان داده و قاعدتا این چنین دیدارهای تدارکاتی نمی‌تواند محک جدی برای تیمی باشد که داعیه و یا آروزی قهرمانی درآسیا را دارد.

سپاهان و زنیت در آینه واقعیت‌ها

دیدار سپاهان ایران با زنیت روسیه هرچند از ماه‌ها قبل برنامه ریزی شده بود اما در بدترین زمان ممکن برگزار شد. همزمان شدن این دیدار با دیدار تدارکاتی تیم ملی و کیفیت و نحوه بازی یاران ژوزه مورایس چند واقعیت را به فوتبال ایران نشان داد؛ ابتدا اینکه فوتبال ایران در تدوین برنامه‌های خود ضعف مفرطی دارد و تصمیمات آنی جای آینده‌نگری را گرفته است. دوم اینکه وضعیت فوتبال ایران به لحاظ کیفیت در مقایسه با فوتبال نیمه مدرنی چون روسیه به حد و اندازه‌هایی نرسیده است که بتوان از آن انتظار قهرمانی داشت. هرچند سپاهان با تیم دوم خود و با وجود غایبان بسیاری که در اردوی تیم ملی حضور داشتند دو نیمه کاملا متفاوت را پشت سر گذاشت اما تماشای این دیدار در آینه واقعیت‌های فوتبال ایران نکات نگران کننده را به دوستداران فوتبال ایران مخابره کرده است. از طرفی ایجاد چنین خواهرخواندگی‌ها بین باشگاه‌های ایرانی و باشگاه‌های صاحب نام نیز می‌تواند از راهکارهای ورود به فوتبال حرفه‌ای جهان باشد و باشگاه سپاهان دراین زمینه پیشتازی کرده و یقینا ثمرات مثبت آن درآینده نزدیک در این باشگاه ملاحظه خواهد شد.

هواداران و انتظار قهرمانی در آسیا

نکته‌ای که باید بیشتر از هر چیزی مورد توجه متولیان فوتبال ایران قرار بگیرد، انتظار به جا و به حق هواداران ایرانی در خصوص قهرمانی نمایندگان باشگاهی و تیم‌های مختلف ملی در آسیا است. مقوله‌ای که از آخرین رویداد آن سال‌های زیادی گذشته و تبدیل به آرزوی محال فوتبال ایران شده است. اما باید دید چرا فوتبال ایران موفق نمی‌شود به این مهم دست یابد؟ در حالی که کشور کوچکی چون قطر ضمن برگزاری تورنمنت‌های بزرگ بین المللی عنوان قهرمانی در آسیا را از آن خود می‌کند و فوتبال متوسط عربستان با جذب فوق ستاره‌های جهان به سمت و سوی درستی در این صنعت در حال حرکت است. در حقیقت چرایی این موضوع به همسو نبودن اراده و توان مدیریت با آنچه مربوط به تدارکات و الزامات فوتبال می‌شود، مربوط می‌گردد و قانون و مصوبه درستی نیز در این خصوص از جانب مسئولین تصویب و اجرا نشده است. در واقع جامعه در یک قیاس حداکثری، فوتبال را بدرستی نشناخته و با توانایی‌های منحصر به فرد آن آشنا نیست لذا همواره آن را جدی نگرفته و به طور ناقص به آن پرداخته است. دراین متُد چرخه نادرست مدیریتی بوجود آمده و فوتبال ایران در حالت یک گام به جلو و ده گام به عقب نگه داشته است.

اختلافات پنهان آفت بزرگ فوتبال ایران

در بسیاری از استان‌ها و شهرستان‌ها اختلافات پنهان و آشکاری بین اهالی فوتبال و حتی فوتسال وجود دارد که اصل و اساس این صنعت عظیم را زیر سوال برده است. متاسفانه نگاه عده‌ای به مقوله فوتبال حرفه‌ای نیست. تقابل بین پیشکسوتان و متصدیان فوتبال بیش از گذشت شده است. تعامل بین نهادهای ذی ربط و سایر ارگان‌های که قادرند به فوتبال خدمت کنند به حد صفر رسیده است. حتی باشگاه‌های بزرگ ایران نیز راه رسیدن به مطلوب را ضربه زدن به یکدیگر تعبیرکرده‌اند و بسیاری از بزرگان این مرز و بوم فوتبال زده شده‌اند. تعدادی از افراد هم وجود دارند که ورود آنان به فوتبال برای رسیدن به مطامعی جز فوتبال بوده و همین عده به اختلافات موجود دامن زده و وسعت و پیچیدگی بیشتری به آن داده‌اند. بازار دلالی نیز موفقیت خود را در گل آلود بودن آبی می‌داند که توسط نااهلان به تلاطم درآمده است. در این اوضاع آنچه همواره اتفاق افتاده و خواهد افتاد تغییر آدم‌هاست که یکی پس از دیگری وارد مدیریت فوتبال شده و با گذاشتن بدعت‌های نادرست صرفا مسیر را پُر پیچ و خم نموده‌اند. مسلما با وجود اختلافات پنهان و آشکار که نمونه آن را در استان‌هایی چون تهران و خراسان رضوی می‌بینیم، مقوله‌هایی چون زیرساخت‌ها، فوتبال پایه‌، آموزش اصولی و مسایل اقتصادی بدرستی پیگیری نشده و به هدف نمی‌رسد.

نیاز بزرگ فوتبال ایران چیست؟

فوتبال ایران نیازمند برون رفت از سلایقی است که هر یک مدعی هستند به تنهایی می‌توانند فوتبال این سرزمین را به هدف برسانند. آنانی که بدون توجه به کلیت موضوع، همه چیز را مورد حجمه قرار داده و بی وقفه می‌تازند. گاهی از دست دادن جایگاه‌ها باعث این مسئله شده و گاهی تسویه حساب‌های شخصی تیشه به ریشه فوتبال زده است. فوتبال ایران نیازمند نگاه دلسوزانه متخصصانی است که  فوتبال را برای فوتبال دوست دارند.