حسن صانعی‌پور/ به گزارش هواداری نیوز؛ پاس که سابقه قهرمانی در مسابقات باشگاه‌های آسیا را نیز دارد، باشگاهی بود که علاوه بر داشتن زیرساخت‌های مناسب در امر پرورش استعدادهای فوتبال اقدامات موثری انجام داده بود و به لحاظ داشتن امکانات مناسب، جایگاه ویژه‌ای برای جلوگیری از افت و به حاشیه رفتن ستاره‌های مشمول فوتبال ایران داشت. به بهانه احیای دوباره باشگاه پاس نگاهی به شرایط این تیم از تاسیس تا انحلال و احیای مجدد خواهیم انداخت:
تاریخچه پاس
پاس به همت افسران شهربانی در سال 1332 تاسیس شد و در سال چهل و دو شمسی با نام رسمی پاس تهران به کارخود ادامه داد. نخستین بازی رسمی پاس در سال ۱۳۴۳ برابر تیم فوتبال کوروش انجام شد. بازیکنان پاس در آن بازی فرامرز ظلی، حسن حبیبی، محمد رنجبر، حشمت مهاجرانی، رسولی، یزدانیان، محمدعلی معیریان، محمود یاوری، همایون شاهرخی، یینه‌ورزان و پرویز میرزاحسن بودند. این بازی با نتیجه یک بر یک به پایان رسید و تک گل پاس را محمدعلی معیریان به ثمر رساند. پاس قهرمانی‌ها زیادی را در لیگ فوتبال ایران بدست آورده که می‌توان به دو عنوان عنوان قهرمانی در جام تخت جمشید، سه عنوان قهرمانی در جام حذفی کشور و چندین قهرمانی دیگر در لیگ فوتبال ایران اشاره کرد. پاس آخرین قهرمان ایران در فوتبال باشگاهی آسیا بود که درسال 1371 با هدایت فیروز کریمی و بازیکنانی چون بهزاد غلامپور، علی اصغر مدیرروستا و محسن گروسی و کاپیتانی رضا امری بدست آمد. پاس سهم به‌سزایی در لیست تیم ملی در ادوار گوناکون داشته است. بزرگانی چون: حسن حبیبی، حشمت مهاجرانی، همایون شاهرخی، وحید هاشمیان، مارکا آقاجانیان، خداداد عزیزی، آرش برهانی و جواد نکونام با درخشش در پاس به تیم ملی راه یافته و نقش بزرگی در موفقیت‌های فوتبال ملی داشتند.
انتقال به همدان و سراشیبی
تصمیم سلیقه‌ای و اشتباه دولت باعث شد تا پاس تهران در کنار صباباطری که از باشگاه‌های بازیکن ساز ایران بودند به شهرستان‌های دیگر منتقل شوند. در این بین پاس تهران به همدان منتقل شد و سرنوشتی کاملا متفاوت با گذشته را تجربه کرد و دست آخر نقشش در فوتبال ایران با سقوط به دسته‌های پایین تر کم رنگ شد. کاظم اولیایی مدیرعمل وقت پاس همدان در خصوص علت این امر توضیح داده است: «نیروی انتظامی ملزم به تمرکز و توجه به رسالت و وظیفه ذاتی و اصلی خود گردیده و در این راه با مشکلات اعتباری روبرو شده بود. از طرفی هزینه‌های کلان و میلیاردی برای فوتبال مشکلاتشان را چند برابر کرده و در نهایت بر اساس دستور صریح فرمانده کل قوا تمام نیروهای مسلح اعم از نظامی و انتظامی از فوتبال حرفه‌ای خارج شدند. به همین دلیل تیم‌های پاس، صبا باتری، فجر شهید سپاسی، ملوان بندر انزلی و نیروی زمینی طبق دستورالعمل مذکور از فوتبال حرفه‌ای منع شدند». اما آنچه بعد از این دستور العمل اتفاق افتاد، جریان نادرست انتقال بود که بدون پشتوانه صحیح پاس را به سراشیبی نابودی کشاند و به تضعیف مفرط آن منجر گردید.
احیای دوباره
احیای باشگاه پاس در لابلای اخبار ریز و درشت فوتبال و مشکلات عدیده مربوط به آن، خبر مسرت‌بخشی برای اهالی فوتبال می‌تواند باشد. ماجرای از این قرار است؛ ناصر فریاد شیران با هماهنگی برخی دیگر از بازیکنان قدیمی پاس تهران، مکاتبات و اقدامات رسمی برای از سرگیری این باشگاه قدیمی و ریشه‌دار را در دستور کار خود قرار داده و حتی با اداره کل ورزش و جوانان استان تهران مکاتبه کرده‌اند. بیانیه پاس که تحت عنوان «ققنوس پاس زخاک برکشید» خبر از قصد و اراده آنان در جهت بازگشت پاس به فعالیت‌های گذشته دارد.
نقش تاثیرگذار حسین فرکی و ناصر فریاد شیران
در این بین باید به نقش تاثیرگذار و تعیین کننده حسین فرکی و ناصر فریاد شیران به عنوان مربیان ایده‌پرداز و بازیکن ساز اشاره کرد. براساس آنچه شنیده شده است حسین فرکی، نماد و اسطوره پاس نیز در تیم احیا کننده باشگاه پاس حضور دارد. فرکی که سابقه هدایت پاس را داشته از تجربه بالایی در امر مربیگری برخوردار است و کسب دو قهرمانی با سپاهان و فولاد خوزستان در لیگ برتر فوتبال ایران، نکته ظریفی است که در صورت احیای پاس می‌تواند نیازهای فنی این باشگاهِ دوباره احیا شده را برطرف نماید. فرکی حتی در خصوص مسایل مربوط به مدیریت نیز با توجه به تجربه‌ای که در اختیار دارد، می‌تواند کمک شایانی به تولد دوباره پاس کند. همچنین حضور پیشکسوتی به ارزش و اعتبار ناصر فریاد شیران نیز می‌تواند با تجربه و توانمندی‌هایی که در عرصه فوتبال و مدیریت آن دارد اتفاقات درخشانی را رقم بزند.
اهداف احیاء
موضوع احیای باشگاه تهران از زمان وزارت مسعود سلطانی فر مطرح شد؛ مسعود سلطانی‌فر وزیر وقت ورزش و جوانان نشستی با قدیمی‌های تیم پاس تهران برگزار نموده و صحبت‌هایی درباره احیای این تیم انجام داد. تصمیم بر این بود که وزیر ورزش و دوستداران این باشگاه تلاش کنند تا پایان دولت دوازدهم امتیاز یک تیم لیگ یکی را خریداری کنند. کارگروهی برای این کار تشکیل شد و مقرر گردید با خرید امتیاز مذکور تیم را به لیگ یک برده و در کوتاه مدت به لیگ برتر هدایت نمایند. تلاشی که البته تا کنون به ثمر نرسیده است. اما هدف یا اهداف احیا، اگر تشکیل تیم در قالب باشگاه است، قاعدتا محکوم به شکست خواهد بود. اهداف اگر با ساختار خوانایی نداشته باشد منتج به نتیجه نخواهد شد. اگر احیا کنندگان به کمک دولت و یا نیروی انتظامی دلخوش کرده‌اند، اندیشه‌ای ناصواب است. خصوصی سازی یا خصوصی کاری هم درفوتبال ایران نتیجه درستی نداده است. اما آنچه ممکن است پاس را در بلند مدت به ابتدای باشگاه‌داری حرفه‌ای برساند، ابتدا برند پاس و دوم اقدامات اصولی است که لازم است با جذب بازیکنان آینده‌دار ایران و فعالیت بلند مدت در لیگ دسته‌های پایینتر آغاز و با تشکیل آکادمی‌های حقیقی و پرداختن به فوتبال حرفه‌ای و پشتوانه سازی درست برای آینده، این باشگاه تازه احیا شده را به مقصد برساند. مهمی که با حضور بزرگانی چون فرکی و فریادشیران دور از دسترس نخواهد بود.
لیگ دست دوم و استارت صعود
پاس با خرید امتیاز باشگاه شهدای رزکان البرز عملا وارد چرخ تیم‌‍‌داری و به عبارتی باشگاه داری شده است. این تیم با داشتن بازیکنان بومی از پتانسیل بالایی در لیگ دسته دوم برخوردار بوده و با تداوم در این این لیگ می‌تواند به سطح یک فوتبال ایران نزدیک شود. با این حال دو نکته مهم باید در پروسه انتقال مورد توجه قرار گیرد؛ ابتدا حفظ بازیکنان این تیم است که شخصیت باشگاه را تشکیل داده‌اند و با فرهنگ این تیم آشنایی کامل دارند و دوم انتخاب منطقه جغرافیایی فعالیت آنان است که قرار است با نام پاس به حیات خود ادامه بدهد. استارت پاس با موجودی شهدای رزکان که نیمه خصوصی و مشارکتی اداره می‌شود و اعتبار از دست رفته پاس تهران، محتاج به رعایت نکات ظریف مدیریتی است تا روند صعودی آنان را متوقف ننمموده و به ناکامی مجدد منجر نشود.
البرز، توانمندی‌ها، فرصت بزرگ
استان البرز به جهت همجواری با استان بزرگ تهران و شرایط صنعتی از توانمندی‌های ویژه‌ای برخوردار است. استانی که در مجاورت کویر و کوهستان قرار گرفته و فرصت‌های همچون: طراحی سنتی، قالیبافی، گلیم بافی، منبت کاری، مصنوعات چرمی، سفالگری، پیگر تراشی، سوزن دوزی، ساخت سازه های سنتی، آهنگری هنری، شیشه دمی و سنگ تراشی را در خود داشته و در حالی که دارای كمترین خاك و بیشترین جمعیت در كشور است، در صنایع غذایی، نساجی، قطعات خودرو، دارویی و شیمیایی حرف زیادی برای گفتن دارد. با این تفاسیر جایگاه ورزش و فوتبال در استان البرز که روزگاری میزبان باشگاه سایپا بود، اما به دلیل کم توجهی بهره کافی را از این فرصت نبرد، با توانمندی‌های آشکار و پنهان این منطقه خوانایی نداشته و این نقیصه لزوم توجه مسئولین ورزشی به خصوص رشته فوتبال را به این منطقه ضروری کرده تا ضمن دور شدن از تمرکز مخرب پایتخت‌نشینی، مطالبات مردم این منطقه نیز پاسخ داده شود.
حمایت مسئولین
خوشبختانه فوتبال نزد مردان و زنان سیاسی و اجتماعی جایگاه ویژه‌ای به خود اختصاص داده و از طرفی لیاقت منطقه البرز بیشتر از سهمیه لیگ دو فوتبال ایران است. برند بزرگ فوتبال نیز قابلیت ویژه‌ای برای معرفی پتانسیل پنهان و آشکار منطقه دارد. بهزاد فروغی، مدیرکل ورزش و جوانان استان البرز در خصوص وضعیت و اوضاع ورزش این استان معتقد است: «فعالیت های ورزش و جوانان استان البرز در دوسال اخیر رونق بیشتری به خود گرفته و دستاوردهای محسوسی را به بار نشانده است. در حوزه عمرانی طی این دو سال شش پروژه احداث و به بهره برداری رسید و کلنگ سه پروژه نیز بر زمین زده شد.» این ادعا حکایت از این موضوع دارد که اقبال مسئولین به موضوع ورزش و زیرساخت‌های آن افزایش یافته و به یقیین سرمایه گذاری در حوزه فوتبال با حضور باشگاه پاس که از اعتبار ویژه‌ای در ورزش و فوتبال کشور و حتی آسیا برخوردار است، روند ترقی ورزش این استان را تسریع خواهد کرد. موضوعی که باید توسط نهادهایی چون استانداری و فرمانداری به عنوان نماینده ارشد دولت و شهرداری به عنوان نهادی با پتانسیل بالای اقتصادی پیگیری و به نتیجه برسد.
نکته مهم درخصوص عملیات احیا
نکته مهم در مورد احیای پاس اهداف مشترک فوتبال و رشد و توسعه اجتماعی است. نباید فراموش گردد که از پاس بزرگ صرفا یک اعتبار باقی مانده است و چنانچه در پرسه احیا دچار سلایق مخرب گردد، همان اعتبار باقی مانده نیز از بین خواهد رفت. لذا چگونگی احیا، مدیریت احیا، منطقه مناسب برای احیا و تعامل ویژه مسئولین در این احیا که بار معنوی و مادی غیر قابل انکار و تاثیرگذاری خواهد داشت، مسئله و یا معمایی است که حل آن به هر طریقی امکان پذیر نیست و رسیدن به آن از هر مسیری میسر نخواهد بود. «ققنوس برای برخاستن از خاک به بال و پری توانا نیازمند است.»
نظرات بگذارید...